Van 3 tot 11 februari trok JONGCD&V, in samenwerking met Broederlijk Delen, op inleefreis naar Israël en de Palestijnse gebieden. Een dozijn jongeren uit de verschillende windstreken in Vlaanderen trokken richting Midden-Oosten om daar op het terrein meer inzicht te krijgen in de politieke en maatschappelijke situatie van het reeds decennia aanslepende conflict.
Twee jonge christendemocraten vertegenwoordigden de Westhoek. Bert Segier, Ieperling en voorzitter van JONGCD&V Ieper en Koen Meersseman, Zonnebekenaar en voorzitter van JONGCD&V Zonnebeke, beleefden vorige week een meer dan interessante reis.
"Het was voor beiden onze eerste trip naar het Midden-Oosten. Het conflict tussen Israël en de Palestijnse gebieden was ons uiteraard vooraf gekend, maar ondanks de extra inspanning van het lezen van boeken en artikels ter voorbereiding van de reis, bleek al snel dat je pas ter plaatse echt de situatie kunt inschatten en beleven. Constant maak je trouwens bewust en onbewust de vergelijking met onze eigen politieke en maatschappelijke situatie in Vlaanderen. Soms zijn er parallellen te ontdekken, maar nog meer realiseer je je dat we op vele vlakken toch ook verschillend zijn qua mentaliteit en cultuur", zegt Bert Segier.
Koen Meersseman vult aan: "We zagen soms verrassende situaties. Zo mogen Palestijnen niet op de aangelegde autostrades rijden op de West Bank -die zijn enkel voor de Israëlische staatsburgers toegankelijk- en kunnen ze bijgevolg enkel via hobbelige alternatieve routes de naburige dorpen bereiken. Ook de Palestijnse waterbronnen worden beheerd door Israël, die op haar beurt het water verkoopt aan… de Palestijnen. Bijvoorbeeld ook in Hebron, een stad in de West Bank waar een grote joodse nederzetting of 'settlement' is, zijn sommige wegen uitsluitend voor de Israelische voertuigen bestemd. De Palestijnse bewoners mogen er enkel te voet hun huis bereiken en dit uitdrukkelijk enkel aan de zijkant van de weg", aldus de JONGCD&V-voorzitter uit Zonnebeke. Hij merkt ook op dat zelfs bijvoorbeeld in Tel Aviv, gekend als een moderne stad, toch ook een bepaalde spanning te voelen was tussen de verschillende bevolkingsgroepen onderling.
"Dergelijke zaken, zelfs ook de internationaal gecontesteerde bezettingen van de Palestijnse gebieden, worden door de Israëlische activisten die we ontmoetten en de Israëlische overheid vooral vanuit een veiligheidskwestie gelegitimeerd. Voor ons lijkt dit ondenkbaar. De geopolitieke situatie van Israël is anders wel speciaal te noemen," zegt Bert Segier. De Ieperse JONGCD&V-voorzitter verduidelijkt dat Israël, als Westerse enclave -vooral sterk gesteund door de Verenigde Staten- in het Midden-Oosten een buitenbeentje is. "Meerdere oorlogen werden de afgelopen decennia met buurlanden Egypte, Syrië, Jordanië en Libanon uitgevochten. Daarenboven is er sinds de oprichting van Israël in 1948 zo goed als constante spanning met de Palestijnen, de historische bewoners die de Israeliërs als bezetters van hun land zien. De Israeliërs beschouwen de Palestijnen op hun beurt dan weer als terroristen die de Israëlische samenleving willen verstoren. De Arabische Lente vorig jaar brengt de geopolitieke stabiliteit in de regio niet ten goede, wat ook de spanningen op het terrein merkbaar verhoogt. De bedreigingen waar Israël mee te kampen heeft zijn dan ook mogelijke realiteiten. Vanuit die invalshoek valt het gehanteerde veiligheidsdiscours veel beter te snappen -waar de Israëlische politiek toch echt van doordrongen blijkt te zijn- al mag dit op zich ons inziens niet de ongelijkheid en discriminatie op het terrein verantwoorden."
"We spraken met zowel Israëlische en Palestijnse politici, overheidsinstanties en activisten. Ook waren we te gast op de Belgische ambassade in Tel Aviv en op het Belgische Consulaat-Generaal van de Palestijnse gebieden in Oost-Jeruzalem. We ontmoetten er ook Belgen die in de regio werkten, bij de Europese Unie of bij een NGO. Verder spraken we op de grens met Syrië ook met mensen van de UNDOF, de operatie van de Verenigde Naties die de veiligheidszone tussen Israël en Syrië moet bewaken", gaat Koen Meersseman verder. "We bezochten onder andere de steden Jeruzalem, Tel Aviv, Nazareth, Hebron, Bethlehem en Ramallah. We trokken naar het noorden naar de geannexeerde Golan-hoogtes en brachten een bezoek aan Massada, een oude citadel bij de Dode Zee. Toegegeven, we maakten meteen van de gelegenheid gebruik ook een plons te nemen in deze zouterige plas, het laagste punt ter wereld!"
Volgens de twee jonge Westhoekers is de Israëlische maatschappij doordrongen van het militaire apparaat. Een verplichte meerjarige militaire dienst voor iedere Israeliër, zowel man als vrouw, is dan ook veelbetekenend. Toch blijken de meeste Israëlische jongeren dit hun burgerplicht vinden en beschouwt men deze militaire verplichting als een heel belangrijk en bepalend moment in hun leven.
“Wat we vooral geleerd hebben is dat een kritische houding gepast is om verschillende bronnen te gaan analyseren en vergelijken, teneinde een dergelijk complexe geopolitieke en maatschappelijke situatie beter te kunnen gaan begrijpen. Al zal het niet verrassen dat we natuurlijk nog steeds met een aantal vragen blijven zitten. Ongetwijfeld zullen we de evolutie van dit conflict in de toekomst verder blijven volgen”, klinkt het bij de lokale CD&V-jongerenvoorzitters.
